Kim był św. Antoni?
Św. Antoni z Padwy, znany jako patron osób poszukujących zagubionych przedmiotów, w rzeczywistości nie nazywał się Antoni i nie urodził się w Padwie. Jego prawdziwe imię to Ferdynand, a miejscem narodzin była Lizbona, gdzie przyszedł na świat 15 sierpnia 1195 roku. Już od najmłodszych lat wyróżniał się religijnością i nabożeństwem do Matki Bożej. W wieku 15 lat wstąpił do zakonu kanoników regularnych św. Augustyna, gdzie poświęcił się studiowaniu Pisma Świętego i teologii. Dzięki doskonałej pamięci zapamiętywał wszystko, co czytał, co przyniosło mu wielkie uznanie.
W 1220 roku, poruszony męczeństwem pięciu franciszkanów w Maroku, postanowił wstąpić do zakonu Braci Mniejszych. Przyjął imię Antoni, na cześć św. Antoniego Pustelnika. Chciał udać się na misje do Maroka, aby głosić Dobrą Nowinę, jednak choroba zmusiła go do powrotu. W drodze powrotnej, na skutek burzy, dotarł do Sycylii, a następnie do Włoch. W 1221 roku uczestniczył w kapitule generalnej zakonu franciszkanów w Asyżu, gdzie spotkał św. Franciszka.
Pomimo swojej wiedzy i zdolności, Antoni początkowo pozostawał niezauważony. Jego pokora sprawiła, że przydzielono mu jedynie skromne zadania. Dopiero podczas pewnego zgromadzenia, gdy niespodziewanie poproszono go o kazanie, ujawnił swój talent mówcy. Od tego momentu jego sława jako kaznodziei rosła. Jego homilie przyciągały tłumy, a on sam niestrudzenie zwalczał herezje, szczególnie nauki katarów. Antoni zasłynął również z wielu cudów, zarówno za życia, jak i po śmierci.
Zmarł w wieku zaledwie 36 lat, a już rok później został kanonizowany. W 1946 roku papież Pius XII ogłosił go doktorem Kościoła, nadając mu tytuł „Doctor Evangelicus”. Św. Antoni pozostaje jednym z najbardziej czczonych świętych, znanym zarówno ze swojej wiedzy, jak i niezwykłych dzieł, jakie pozostawił po sobie. Jego życie jest świadectwem pokory, oddania i niezłomnej wiary.
Źródło wiedzy – https://antoni-torun.pl/nasi-patronowie/zyciorys-sw-antoniego/
Zobacz także: