Kim była Święta Teresa?
Św. Teresa z Lisieux, urodzona 2 stycznia 1873 r. w Alençon, przyszła na świat jako najmłodsza z dziewięciorga dzieci Ludwika i Zelii Martin. Jej życie od najmłodszych lat naznaczone było cierpieniem, które stało się fundamentem jej duchowej drogi. Po śmierci matki, w wieku czterech lat, Teresa przeprowadziła się z rodziną do Lisieux, gdzie wychowywała się pod opieką starszych sióstr. Już w dzieciństwie odznaczała się głęboką wiarą, co szczególnie uwidoczniło się po cudownym uzdrowieniu za wstawiennictwem Matki Boskiej Zwycięskiej w 1883 r.
W wieku 15 lat, pomimo wielu trudności, wstąpiła do Karmelu w Lisieux, by całkowicie oddać swoje życie Bogu. Tam odkryła „małą drogę dziecięctwa duchowego”, polegającą na zaufaniu, miłości i całkowitym zawierzeniu Bożemu miłosierdziu. Teresa pragnęła być narzędziem w ratowaniu dusz, zanosiła modlitwy za grzeszników, a jej wstawiennictwo doprowadziło do nawrócenia skazańca, Henri’ego Pranziniego. W trudnych chwilach cierpienia, jakie przyniosła choroba jej ojca i własne doświadczenia duchowe, Teresa coraz bardziej zbliżała się do Jezusa.
Pod koniec życia, Teresa doświadczyła „nocy wiary”, okresu duchowego oschłości, który jednak umocnił jej zawierzenie Bogu. Pisząc swoją autobiografię na prośbę przełożonych, przekazała światu głębię swojej duchowości, która zainspirowała miliony wiernych. Jej życie, przepełnione miłością i ofiarnością, zakończyło się 30 września 1897 r., gdy zmarła w wieku zaledwie 24 lat.
Św. Teresa, ogłoszona Doktorem Kościoła w 1997 r., pozostaje symbolem prostoty i dziecięcego zaufania do Boga. Jej duchowa „mała droga” wciąż inspiruje wiernych, przypominając, że nawet w najprostszych gestach codzienności można odnaleźć świętość.
Źródło wiedzy – https://teresa.pl/zyciorys-swietej