Zarówno jezuicki komentarz, jak i refleksja franciszkańska podkreślają, że owo „wysłuchanie” nie jest jedynie prywatną łaską, lecz znakiem nadziei dla całego Izraela.
Spis Treści
Symeon w Ewangelii Łukasza: świadectwo wiary
Ewangelista maluje portret Symeona jako człowieka sprawiedliwego i pobożnego, stale prowadzonego przez Ducha Świętego. Gdy Maryja i Józef przynoszą Dziecię do świątyni, to właśnie on, kierowany natchnieniem, rozpoznaje w niemowlęciu Mesjasza i uwalnia Kantyk wdzięczności. Tak zwięzłe świadectwo, choć rozgrywa się w kilku wersetach, odsłania pełnię wiary starca oczekującego pociechy ludu.
Święty Symeon jako prorok i mistyk
Jako prorok Święty Symeon przepowiada przyszłe cierpienia Jezusa i boleść Maryi, pokazując, że znak sprzeciwu wobec Syna dotknie także Matkę. Jego mistyczne przeżycie dojrzewało przez lata wyciszenia w świątyni, a kulminacją stało się objęcie w ramiona Zbawiciela.
Wewnętrzna jedność modlitwy, postu i pragnienia wypełnienia woli Bożej czyni z niego wzór mistyka, który na końcu życia z pokojem wypowiada prośbę o odejście.
Relikwie Symeona i kult liturgiczny
Relikwie Symeona trafiły z Konstantynopola do Zadaru w XIII wieku, gdzie czczone są do dziś. Kościół zachodni wspomina starca 8 października, tradycja bizantyjska obchodzi jego pamiątkę 3 lutego, a Ewangelia o Ofiarowaniu Pańskim wraz z jego kantykiem jest czytana 2 lutego.
Różne kalendarze pokazują, jak szeroko rozprzestrzenił się kult i jak mocno wpisał się w ryt liturgiczny całego chrześcijaństwa.
Patronaty Świętego Symeona i symbolika
Ikonografia przedstawia Świętego Symeona jako starca trzymającego Dziecię Jezus, często z białą lilią symbolizującą czystość.
Według tradycji jest patronem szczęśliwego dzieciństwa, co koresponduje z jego błogosławieństwem skierowanym do małego Mesjasza. Przez ów gest starzec staje się opiekunem wczesnych lat życia, a jego wizerunek w Zadarze przypomina o historii relikwii i nieprzerwanym strumieniu pielgrzymek.
Czytaj dalej: Kim był Święty Szymon Apostoł?
źródła wiedzy:
0 komentarzy