Kim był Święty Ignacy Loyola?
Święty Ignacy Loyola, założyciel Towarzystwa Jezusowego, miał burzliwą młodość, zanim przeszedł głęboką transformację duchową. Urodzony jako Inigo w licznej szlacheckiej rodzinie baskijskiej, początkowo szkolił się na rycerza, marząc o ziemskiej sławie i życiu przy dworze. Jego życie zmieniło się po ciężkim ranieniu w bitwie o Pampelunę w 1521 roku, które zmusiło go do długiego leczenia. W tym czasie z braku innych lektur zaczął czytać Ewangelię i żywoty świętych, co wpłynęło na jego decyzję o całkowitym oddaniu się życiu religijnemu.
W 1522 roku, porzuciwszy dawne pragnienia, Ignacy wyruszył pieszo do sanktuarium Montserrat, gdzie spędził noc na modlitwie i złożył śluby ubóstwa i czystości. Następnie zamieszkał w Manresie, gdzie prowadził życie ascetyczne, oddając się modlitwie i służbie chorym. W Manresie doświadczył głębokiego oświecenia duchowego nad rzeką Cardoner, co miało decydujące znaczenie dla jego przyszłej misji.
Studiując w Paryżu, Ignacy poznał przyszłych towarzyszy, z którymi w 1534 roku złożył śluby czystości i ubóstwa. Pomimo trudności, w tym prześladowań ze strony inkwizycji, kontynuował swoje studia i duchowe nauczanie. W 1540 roku, po otrzymaniu papieskiej aprobacji, oficjalnie założył Towarzystwo Jezusowe, które miało charakteryzować się szczególnym przywiązaniem do papieża i służbą kościołowi.
Św. Ignacy Loyola zmarł w 1556 roku, pozostawiając po sobie zakon liczący około 1000 członków i trwały wpływ na Kościół katolicki. Jego życie i prace, w tym znana modlitwa o oddanie się Bogu, zainspirowały wielu do głębokiej przemiany duchowej i służby religijnej.
Źródło wiedzy – https://jezuici.pl/zalozyciel/
Zobacz także – Modlitwa Św. Ignacego z Loyoli