Spis Treści
Święty Andrzej Bobola młodość i powołanie
Urodzony trzydziestego listopada 1591 roku w Strachocinie koło Sanoka, Święty Andrzej Bobola pochodził z rodu Bobolów pieczętujących się herbem Leliwa i znanych z gorliwego przywiązania do katolicyzmu.
Pierwsze nauki pobierał w kolegium jezuickim w Braniewie, gdzie wstąpił do Sodalicji Mariańskiej i publicznie obrał Maryję za Patronkę. Dwudziestego pierwszego lipca 1611 roku w Wilnie rozpoczął nowicjat Towarzystwa Jezusowego, a filozofię i teologię studiował na Akademii Wileńskiej.
W marcu 1622 otrzymał święcenia kapłańskie, po czym szykował się do prac duszpasterskich, świadomie wybierając drogę pełną wyrzeczeń, modlitwy i trudnych obowiązków względem ubogich i młodzieży
Misjonarska droga Świętego Andrzeja Boboli
Gorliwość apostolska wyznaczyła kierunek działań, gdy Święty Andrzej ruszył na Polesie i do Pińska, aby głosić Ewangelię w rozrzuconych, zaniedbanych duchowo wioskach. Jako kaznodzieja, spowiednik i niestrudzony wędrowiec pojawiał się od Łomży po Połock, łącząc małżeństwa, chrzcząc dzieci, jednając zwaśnionych sąsiadów i prowadząc konferencje biblijne.
Żył w ruchu, przemierzał piaszczyste drogi, a dzięki talentowi oratorskiemu zdobywał serca wiernych oraz przeciwników. Już za życia zyskał przydomek Apostoła Pińszczyzny i Łowcy dusz, ponieważ potrafił trafiać do sumień nawet najoporniejszych. Jego metoda była prosta: osobisty przykład pokory połączony z jasnym, odważnym słowem.
Cudowne znaki Świętego Andrzeja Boboli
Relikwie Andrzeja, ocalone przed rozbiorami i przewożone kolejno przez Połock, Moskwę, Rzym, Budapeszt i Warszawę, stały się źródłem licznych łask. Ukazanie się zakonnika rektorowi kolegium pińskiego w siedemnastym stuleciu doprowadziło do odnalezienia nienaruszonego ciała i rozpoczęcia procesu beatyfikacyjnego.
W osiemnastym wieku Benedykt Czternasty wpisał go do katalogu męczenników, natomiast papież Pius Dziewiąty wyniósł go do chwały ołtarzy w 1853 roku. Kanonizacja odbyła się w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego 1938 roku, przynosząc Kościołowi kolejnego orędownika jedności oraz odwagi w wyznawaniu wiary.
Każde publiczne wystawienie relikwii przyciąga wiernych, którzy świadczą o uzdrowieniach duchowych i fizycznych uzyskanych za wstawiennictwem Święty Andrzej.
Patronat Świętego Andrzeja Boboli w Polsce
Kongregacja Kultu Bożego w kwietniu 2002 roku ogłosiła Święty Andrzej Bobola drugorzędnym patronem Polski.
Jest również patronem:
- metropolii warszawskiej,
- archidiecezji białostockiej,
- warmińskiej,
- diecezji drohiczyńskiej,
- łomżyńskiej,
- pińskiej,
- płockiej,
a ponadto opiekuje się kolejarzami. Jego liturgiczne wspomnienie wypada szesnastego maja i należy do uroczystości o randze święta w całym kraju. Wizerunki świętego zdobią sanktuaria w Warszawie przy ulicy Rakowieckiej oraz w rodzinnej Strachocinie.
Patronat ukazuje go jako niestrudzonego obrońcę wiary, gotowego wspierać wspólnoty stojące w obliczu wyzwań duchowych i społecznych.
Atrybuty i symbolika Świętego Andrzeja
W ikonografii Święty Andrzej występuje w sutannie jezuity, czasem w delikatnym płaszczu lub wiórowanej koronie męczeńskiej, z krzyżem misyjnym oraz nożem lub szablą symbolizującymi narzędzia kaźni. Jego muskularna sylwetka, opisywana przez współczesnych, podkreślała odwagę, natomiast łagodny, rumiany wyraz twarzy przypominał o czułości wobec najsłabszych.
Najczęściej towarzyszy mu palma zwycięstwa, znak tryumfu wiary nad przemocą, oraz otwarta księga, która przywołuje nieustanną posługę słowa. Kolor czerwony w szatach i tle odnosi się do przelanej krwi, a złoto podkreśla chwałę nieba, w której święty żyje już na wieki.
Źródła wiedzy:
0 komentarzy